Oorsprong Alkaline Water

[ultimate_heading main_heading=”DE OORSPRONG VAN ALKALISCH WATER” main_heading_color=”#003f7f” heading_tag=”h1″ main_heading_font_family=”font_family:|font_call:” sub_heading_font_family=”font_family:|font_call:” margin_design_tab_text=””]

Alkaline Water of basisch geïoniseerd water is een sterke antioxidant en heeft een beschermende werking voor DNA.

[/ultimate_heading]

Begin van de 20e eeuw, rond 1902 , werd er in het toenmalige Rusland reeds water samen met zout geïoniseerd om een sterk ontsmettend middel te verkrijgen (natrium hypochloriet), dat goed en zeer goedkoop kon worden gemaakt en gebruikt voor allerlei schoonmaak- en ontsmettingsdoeleinden in bij voorbeeld ziekenhuizen.

Tegenwoordig is een toenemend aantal ziekenhuizen in de USA overgestapt op deze methode van schoonmaken, omdat de kosten uiterst laag zijn (water en zout kosten relatief niet veel). Het zeer effectief is in het doden van bacteriën, virussen en schimmels. Er geen milieubelasting bestaat omdat de oplossing instabiel is en natrium hypochloriet weer terug keert naar zijn oorspronkelijke vorm (zout). Er geen beschermende kleding noodzakelijk is.

Het enige nadeel is het gegeven dat het anders dan chemische reinigingsmiddelen geen film achterlaat, zodat de werking ophoudt nadat het water is verdampt/opgedroogd.

Na de 2e wereldoorlog werd er in Japan een onderzoek gestart naar het mogelijk gebruik van geïoniseerd alkaline water voor medische doeleinden.
Dit leidde tot de plaatsing van elektrolyse apparatuur in diverse ziekenhuizen, waarna al gauw bleek dat het aldus geproduceerde geïoniseerde water ( acide en alkalisch) specifieke genezing bevorderende kwaliteiten bleek te hebben.

De water ionisator zoals wij die nu kennen werd echter voor het eerst rond 1950 in de toenmalige Sovjet-Unie ontwikkeld en in productie genomen voor de levering van geïoniseerd water.
Russische onderzoekers zochten naar eenvoudige en goedkope middelen om de overlevingskans na eventuele Amerikaanse aanvallen te vergroten.

Sterk zuur water (Anolyth, zuur OxidWater) moest worden gebruikt voor grootschalige decontaminatie (ontsmetting) na bacteriologische aanvallen, basisch Water (Katolyth) ter versterking van het immuunsysteem voor de overlevenden van een nucleaire aanval. De Sovjet-studies eindigden in 1990 met de Perestrojka, maar werden voortgezet in Japan en Korea.

Rond 1995 zijn de eerste waterionisatoren voor huishoudelijk gebruik in Japan op de markt gekomen – hiernaast ziet u het eerste huishoudelijke apparaat.